พระพิฆเนศ มหาเทพฮินดูที่มีคนเคารพรักอย่างแพร่หลายที่สุด แล้วทำไมถึงมีคนเคารพกราบไหว้กันมาก และทำไมต้องไหว้พระพิฆเนศเสียก่อนเทพอื่นใด? คำตอบอยู่ที่ว่าพระพิฆเนศเก่าแก่กว่าเทพอื่นในในศาสนาฮินดูที่มีพระพักตร์เป็นมนุษย์? ขจัดข้อสงสัยต่างๆ แล้วคุณจะรู้จักพระประวัติของพระพิฆเนศอีกแง่มุมหนึ่ง

..."คนเราทุกชาติทุกภาษา ไม่ว่าจะเป็นคนไทยตาดำๆ หรือฝรั่งมังค่าตาน้ำข้าว ล้วนแต่เกิดแก่เจ็บตาย คนเราจึงย่อมอยากรู้ว่าเราเป็นใคร และมีความหมายอย่างไรในชีวิตนี้ ในบทความเหล่านี้ผมพยายามศึกษาศิลปวัฒนธรรม เพื่อหาคำตอบให้ตาตัวเองสว่างและใจเบิกบาน หากท่านผู้อ่านอ่านบทความเหล่านี้ แล้วเห็นแสงสว่างหรือเกิดความสบายใจ ผมจะชื่นใจในชีวิตนี้ ตัวได้ทำประโยชน์บ้าง ไม่เสียชาติเกิด...(บางส่วนจากคำนำ)

ประวัติศาสตร์สมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช ยังเหลือปริศนาอีกมากที่ยังไม่คลี่คลาย! การศึกษาประวัติศาสตร์ยุคสมเด็จพระนารายณ์มหาราชที่แล้วมา มักถูกบดบังไปด้วยคำถามเชิงว่า "ฝรั่งเศสต้องการจะยึดสยามจริงหรือไม่" หรือ "พระเพทราชากับฟอลคอน ใครถูก ใครผิด กันแน่" ซึ่งคำถามดังกล่าวก็ได้มีนักประวัติศาสตร์ไขความไปมากแล้ว แต่ใช่ว่าจะทำให้ "พระนารายณ์ศึกษา" หมดสิ้นคำถามหรือประเด็นที่ศึกษาไป คุณหมอเอกชัย โควาวิสารัช ได้ทำการชันสูตรพงศาวดาร ชำแหละประวัติศาสตร์ เพื่อไขปริศนาที่ยังคลุมเคลือในประวัติศาสตร์สมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช นับตั้งแต่เรื่องเล่าเสียงกระซิบต่อชาติกำเนิดของพระเพทราชาและหลวงสรศักดิ์ (พระเจ้าเสือ) ที่ลือกันว่ามีเชื้อเจ้าไม่ใช่สามัญชน เรื่องจ้าวแม่วัดดุสิต ผู้จดบันทึกเรื่องราวในแผ่นดินสมเด็จพระนารายณ์มหาราชว่ามีตัวตนจริงหรือไม่ ความสัมพันธ์อันซับซ้อนระหว่างพระเพทราชากับชาวฝรั่งเศส รวมไปถึงสาเหตุการสวรรคตของสมเด็จพระนารายณ์มหาราช เชื่อได้เลยว่า ประวัติศาสตร์สมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราชเมื่อถึงมือคุณหมอเอกชัยแล้ว โรคที่ชื่อว่า "ปริศนาของประวัติศาสตร์" คงจะได้หายไปปลิดทิ้ง!

ประวัติศาสตร์สมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช ยังเหลือปริศนาอีกมากที่ยังไม่คลี่คลาย! การศึกษาประวัติศาสตร์ยุคสมเด็จพระนารายณ์มหาราชที่แล้วมา มักถูกบดบังไปด้วยคำถามเชิงว่า "ฝรั่งเศสต้องการจะยึดสยามจริงหรือไม่" หรือ "พระเพทราชากับฟอลคอน ใครถูก ใครผิด กันแน่" ซึ่งคำถามดังกล่าวก็ได้มีนักประวัติศาสตร์ไขความไปมากแล้ว แต่ใช่ว่าจะทำให้ "พระนารายณ์ศึกษา" หมดสิ้นคำถามหรือประเด็นที่ศึกษาไป คุณหมอเอกชัย โควาวิสารัช ได้ทำการชันสูตรพงศาวดาร ชำแหละประวัติศาสตร์ เพื่อไขปริศนาที่ยังคลุมเคลือในประวัติศาสตร์สมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช นับตั้งแต่เรื่องเล่าเสียงกระซิบต่อชาติกำเนิดของพระเพทราชาและหลวงสรศักดิ์ (พระเจ้าเสือ) ที่ลือกันว่ามีเชื้อเจ้าไม่ใช่สามัญชน เรื่องจ้าวแม่วัดดุสิต ผู้จดบันทึกเรื่องราวในแผ่นดินสมเด็จพระนารายณ์มหาราชว่ามีตัวตนจริงหรือไม่ ความสัมพันธ์อันซับซ้อนระหว่างพระเพทราชากับชาวฝรั่งเศส รวมไปถึงสาเหตุการสวรรคตของสมเด็จพระนารายณ์มหาราช เชื่อได้เลยว่า ประวัติศาสตร์สมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราชเมื่อถึงมือคุณหมอเอกชัยแล้ว โรคที่ชื่อว่า "ปริศนาของประวัติศาสตร์" คงจะได้หายไปปลิดทิ้ง!

"ผมเป็นปีศาจที่กาลเวลาได้สร้างขึ้นมาหลอกหลอนคนที่อยู่ในโลกเก่า ความคิดเก่า ทำให้เกิดความละเมอหวาดกลัว และไม่มีอะไรที่จะเป็นเครื่องปลอบใจท่านเหล่านี้ได้ เท่ากับไม่มีอะไรหยุดยั้งความรุดหน้าของกาลเวลาที่สร้างปีศาจเหล่านี้ให้มากขึ้นทุกที...ท่านคิดจะทำลายปีศาจตัวนี้ในคืนนี้วันนี้ ต่อหน้าสมาคมชั้นสูงเช่นนี้ แต่ไม่มีทางจะเป็นไปได้ เพราะเขาอยู่ยงคงกระพันยิ่งกว่าอาคิลลิส หรือซิกฟริด เพราะเขาอยู่ในเกราะกำบังแห่งกาลเวลา ท่านอาจจะเหนี่ยวรั้งอะไรไว้ได้บางสิ่งบางอย่างชั่วครั้งชั่วคราว แต่ท่านไม่สามารถจะรักษาทุกสิ่งทุกอย่างไว้ได้ตลอดไป โลกของเราเป็นคนละโลก…โลกของผมเป็นโลกของธรรมดาสามัญชน" "ปีศาจ" เป็นอมตะนิยายเล่มสำคัญจากปลายปากกา "เสนีย์ เสาวพงศ์" ที่ยังคงความ "ร่วมสมัย" แม้ว่าเวลาจะผ่านไปนับจากวันที่เขียนขึ้นแล้วหลายสิบปี เป็นหนังสือที่มาก่อนกาล เพราะมันพูดถึงพลังของหนุ่มสาวในการเปลี่ยนแปลงสังคม ในยุคที่ขบวนการของคนหนุ่มสาวยังไม่ปรากฏ และความตื่นตัวของจิตสำนึกยังซบเซา มันจึงเป็นหนังสือที่ผู้เขียนเขียนขึ้นมาจากความหวัง ความเชื่อมั่นในคุณค่าของความเป็นมนุษย์ และการฝันไปข้างหน้าว่าสักวัน "โลกใบใหม่" จะก่อตัวขึ้นที่เส้นขอบฟ้า...ไม่ว่าจะต้องอาศัยเวลายาวนานเท่าใดก็ตาม

เหตุใดคนญุี่ปุ่นถึงทุ่มเททำเพื่อผู้อื่น เหตุใดคนญี่ปุ่นถึงมีวินัยสูง เหตุใดคนญี่ปุ่นถึงอดทน จากคำถามเหล่านี้ทำให้ "เกตุวดี Marumura" ตัดสินใจไปหาคำตอบด้วยตัวเอง สอบชิงทุนรัฐบาลญี่ปุ่น บินลัดฟ้าไปเรียนปริญญาตรีและปริญญาโทถึงภูมิภาคคันไซ ต้องปรับตัวขนานใหญ่จากเด็กไทยที่เพิ่งจบมัธยมปลายสู่มหาวิทยาลัยโกเบ ตลอด 8 ปี ที่ไปเรียน ไปอยู่ ไปคลุกคลีกับเพื่อน อาจารย์ และประเทศนี้ ทำให้เธอได้พบคำตอบเหล่านี้จากการเคี่ยวเข็ญของเซนเซญี่ปุ่น ตั้งแต่เรื่องเล็ก ๆ อย่างการเขียนจดหมายขอบคุณ และการไปทัศนศึกษา หรือเรื่องท้าทายอย่างการนำเสนองาน ต่อหน้าประธานบริษัทยักษ์ใหญ่ อ่านกุศโลบายที่อยู่เบื้องหลังทุกคาบเรียน และสารพัดข้อคิดที่ซ่อนอยู่ในทุกกิจกรรม แล้วจะรู้ว่าคนญี่ปุ่นสร้างคนญี่ปุ่นอย่างไร

นี่คือหนังสือ "การตลาด" ฉบับอ่านสนุก ที่ตอบข้อสงสัยในใจได้ว่า "ทำไมนะ ใครๆ ก็ติดใจญี่ปุ่น?" และเมื่ออ่านแล้วต้องร้อง "สุโก้ย!!" ออกมาไม่หยุด คุณจะได้พบกับร้านอาหารที่สาวญี่ปุ่นกล้าและไม่กล้าเข้า สินค้าญี่ปุ่นชวนมึน เจาะลึก! กลยุทธ์การใช้ตัวการ์ตูนกระแทกใจคน ตลาดเพลงญี่ปุ่น ไปจนถึงตั๋วรถไฟไม่ธรรมดา แล้วคุณจะเข้าใจที่มาที่ไปของสินค้าและประสบการณ์ในญี่ปุ่น และมองสิ่งธรรมดาๆ ในมุมมองใหม่อย่างชื่นชมกว่าเดิม

หนังสือเล่มนี้เป็นทั้งบันทึกส่วนตัวว่าด้วยการผจญภัยและประสบการณ์แปลกใหม่ยามอยู่ไกลบ้านไกลเมือง และเป็นตัวอย่าง "หลักฐานชั้นต้น" ชิ้นสำคัญของงานเขียนในยุคอาณานิคมจากมุมมองของเจ้าอาณานิคม แง่มุมของคนหนุ่มที่มีความโรแมนติกอยู่ในตัว มองโลกลึกซึ้งคมคาย แต่ก็ช่างติไม่แพ้กัน ด้วยเหตุที่ "อ็องรี มูโอต์" ไม่ใช่นายทหารหรือเจ้าหน้าที่ปกครองของรัฐ จึงกล่าวได้ว่าบันทึกของเขาเป็นไปด้วยความสนใจใคร่รู้โดยแท้ บันทึกการเดินทางของเขากลายเป็นงานเขียนที่มีชีวิตชีวา "ไม่ธรรมดา" จากการสอดแทรกแง่คิด มุมมอง อารมณ์ขัน และการวิพากษ์วิจารณ์สิ่งที่ประสบพบเห็นตลอดทางออกมาเป็นความเรียงน้ำเสียงสนุกๆ ซึ่งระหว่างบรรทัดแฝงด้วยทัศนคติที่ผสมผสาน ระหว่างชายผิวขาวเจ้าอาณานิคม กับ "นักท่องเที่ยวฝรั่ง" ที่ทึ่งและตะลึงกับ "ของแปลก" สมัยรัชกาลที่ 4 ในบันทึกของมูโอต์นั้น เรียกได้ว่าเป็น "พระเอก" ของเล่ม ผู้อ่านจึงได้รับข้อมูลภาพสะท้อนที่เป็นจริงของบ้านเมืองเราในหลายๆ ภูมิภาคเมื่อร้อยกว่าปีก่อน ตลอดจนความคิดเห็นต่อสังคม วิถีชีวิตท้องถิ่น และความสัมพันธ์ระหว่างประชาชนกับรัฐในสมัยนั้น ส่วน "ปราสาทนครวัด" ก็สร้างชื่อเสียงให้มูโอต์ในโลกตะวันตกจากการทำหน้าที่ "กระบอกเสียง" บอกเล่าถึงการมีอยู่ของซากปรักหักพังในดินแดนกัมพูชา และพรรณนาความยิ่งใหญ่อลังการของศาสนสถานแห่งนี้ออกมาด้วยตัวอักษรและภาพสเกตช์รายละเอียดตระการตา จนหลายคนเข้าใจผิดไปว่า นายฝรั่งรายนี้คือผู้ค้นพบนครวัด! ปิดท้ายด้วย "เมืองลาว" ดินแดนสุขสงบงดงามสุดปลายเส้นทางมรณะที่เรียกขานกันว่า "ป่าดงพญาไฟ" เมืองลาวคือจุดหมายในการเดินทางเที่ยวหลังซึ่งเต็มไปด้วยความลำบากแสนสาหัสของมูโอต์ แต่เขาก็ไปถึงเมืองหลวงพระบางได้ในที่สุด แม้จะเป็นจุดหมายปลายทางสุดท้ายที่ต้องจบชีวิตลงในวัย 35 ด้วยก็ตาม

หนังสือที่เป็นทั้งบันทึกส่วนตัวว่าด้วยการผจญภัยและประสบการณ์แปลกใหม่ยามอยู่ไกลบ้านไกลเมือง เป็นตัวอย่าง “หลักฐานชั้นต้น” ชิ้นสำคัญของงานเขียนในยุคอาณานิคมจากมุมมองของเจ้าอาณานิคม แง่มุมของคนหนุ่มที่มีความโรแมนติกอยู่ในตัว มองโลกลึกซึ้งคมคาย แต่ก็ช่างติไม่แพ้กัน ด้วยเหตุที่มูโอต์ไม่ใช่นายทหารหรือเจ้าหน้าที่ปกครองของรัฐ จึงกล่าวได้ว่าบันทึกของเขาเป็นไปด้วยความสนใจใคร่รู้โดยแท้ ไม่ใช่เพื่อดูต้นทางหรือลาดเลาในการเข้ายึดครองพื้นที่ บุคลิกของอ็องรี มูโอต์มีความโดดเด่นน่าสนใจเป็นทุนเดิม เพราะเขามีความรู้ความสามารถด้านภาษาและนิรุกติศาสตร์

การมองความเปลี่ยนแปลงทางสังคม จากการเป็น "ชาวนา" สู่การเป็น "ผู้ประกอบการ" ที่เกิดขึ้นในชนบท นอกจากจะเป็นการลบล้างชุดความรู้และความเชื่อเดิม ๆ ที่กลุ่มอำนาจนำพร่ำสอนกันว่า คนในชนบทคือชาวนาที่ยังไม่อาจหลีกพ้นภาวะ "โง่ จน เจ็บ" ได้แล้ว ยังเป็นการสร้างความเข้าใจใหม่ที่มีต่อชนบท และสะท้อนให้เห็นถึงการเพิ่มขึ้นของอำนาจต่อรองทั้งทางเศรษฐกิจและการเมืองในระดับท้องถิ่น ซึ่งส่งผลต่อการกำหนดนโยบายระดับประเทศที่มีส่วนสร้างคุณภาพชีวิตของประชาชนให้ดีขึ้น และเป็นส่วนหนึ่งในการขับเคลื่อนกระบวนการประชาธิปไตยในระดับประเทศจากข้างล่าง เมื่อเราเริ่มทำความเข้าใจความเปลี่ยนแปลงใน "ชนบท" เล็งเห็นถึงความสำคัญของชนบท และมองชนบทซึ่งเป็นพื้นที่ของประชากรส่วนใหญ่ในประเทศตามที่เป็นจริง ความเข้าใจใหม่นี้จะเป็นบันไดก้าวแรกที่สำคัญยิ่งต่อหนทางในการกำหนดนโยบายของประเทศอย่างยั่งยืน เช่นเดียวกับการสร้างความยั่งยืนทางคุณภาพชีวิตของผู้คนในสังคม

เปิดมุมมองประชาธิปไตยแบบไทยๆ ตั้งแต่โครงสร้างทางการเมืองยุคประชาธิปไตยครึ่งใบ (สมัยพลเอกเปรม ติณสูลานนท์) กับการสถาปนาอำนาจของสถาบันพระมหากษัตริย์ ไปจนถึงยุคของการเกิดขึ้นของชนชั้นกลางใหม่ในสังคมสมัยอดีตนายกรัฐมนตรี พันตำรวจโท ดร.ทักษิณ ชินวัตร และความเคลื่อนไหวของ "คนในชนบท" ที่เข้ามามีส่วนร่วมทางการเมืองมากขึ้นในยุคปัจจุบันจากโครงสร้างอำนาจของสังคมที่เหลื่อมล้ำ ร่วมสืบค้นความเชื่อและความจริงทางประวัติศาสตร์ที่หล่อหลอมให้บางคนเชื่อว่า "1 คน 1 เสียง ไม่เหมาะกับสังคมไทย" ขณะที่บางคนบอกว่า คนเหล่านั้นคงลืมไป หรือไม่ได้มีความรู้เรื่องสิทธิมนุษยชนที่ทั่วทั้งโลกบอกว่า "เท่าเทียมกัน" หนังสือเล่มนี้ได้อธิบายถึงความขัดแย้งและการต่อสู้ทางการเมืองทุกวันนี้ ที่ะช่วยให้เข้าใจปัญหาอย่างลึกซึ้ง เพื่อที่จะดำรงตนหรือกำหนดจุดยืนทางประชาธิปไตยได้อย่างชัดเจนและเป็นธรรมต่อทุกฝ่าย ตลอดจนช่วยให้เห็นลู่ทางที่จะแก้ไขปัญหาความขัดแย้งอย่างสันติวิธี