The Museum of Lost Art examines the adventures and misadventures of art lost, but also sometimes found. The sparkling gold Byzantine mosaics in Istanbul's Hagia Sophia were concealed for 400 years under whitewash before being revealed again in 1934. Missing works by Goya, Picasso and Malevich have been discovered beneath later over-painting, by virtue of X-ray and other technologies. And a canvas by Willem de Kooning, stolen from a museum gallery, was rediscovered in 2017, having hung on the wall of a suburban bedroom for more than thirty years. These and other finds offer hope that all is not necessarily lost.

            “The Museum of Lost Art” เป็นหนังสือที่จะพาไปตรวจสอบถึงการผจญภัยและความโชคร้ายของศิลปะที่หายสาบสูญ แต่ในบางครั้งพวกเขาก็ค้นพบศิลปะเหล่านั้น อย่างเช่น ภาพโมเสคเป็นประกายสีทอง แบบศิลปะไบแซนไทน์ อยู่ในสุเหร่าโซเฟียในอิสตันบูล ที่ถูกปกปิดเป็นเวลากว่า 400 ปี ภายใต้การล้างบาปก่อนที่จะถูกเปิดเผยอีกครั้งในปี 1934 ผลงานที่หายสาบสูญของ Goya, Picasso และ Malevich ถูกค้นพบภายใต้จิตรกรรมซ้อนสี โดยอาศัยการเอ็กซเรย์และเทคโนโลยีอื่นๆ เป็นส่วนช่วยในการค้นพบ และยังค้นพบผืนผ้าใบ โดย Willem de Kooning ซึ่งถูกขโมยมาจากแกลเลอรีของพิพิธภัณฑ์ ซึ่งได้รับการค้นพบใหม่ในปี 2017 โดยผืนผ้าใบถูกแขวนอยู่บนผนังห้องนอนนานกว่า 30 ปี การค้นพบสิ่งเหล่านี้ช่วยให้เกิดแรงบันดาลใจว่าทุกอย่างที่สูญหายในบางครั้งเราสามารถมีโอกาสพบมันกลับมาได้อีก ดังประโยคที่ว่า โลกนี้ยังมีหวัง

ผลงานของนิสิตมหาวิทยาลัยบูรพา ปีการศึกษา 2562