ทำยาให้เป็นขนม ทำขมให้เป็นหวาน ใส่จานอารมณ์ขัน หยิบชิ้นปลามันใส่สมอง "...อนิจจาน่าเสียดาย ฉันทำชีวิตหายไปครึ่งหนึ่ง ส่วนที่หายนั้นลึกซึ้ง เจือน้ำผึ้งบุหงาลดามาลย์" นี่อาจจะเป็นอาการเดียวกับคนที่เพิ่งอ่าน "โลกนี้ไม่มีอะไรฟรี ภาค 3" นี้ แต่นี่ก็เป็นคำจำกัดความของ "โลกนี้ไม่มีอะไรฟรี" ได้เป็นอย่างดี เพราะหากคุณทำอะไรสักอย่าง คุณก็ต้องสูญเสียการกระทำอะไรสักอย่างไปเช่นกัน ไม่ใช่เรื่องของความโลภแต่เป็นสัจธรรม ดังสำนวนไทยโบราณท่านว่า "ได้อย่าง เสียอย่าง"